Niedozwolone są także:
Przewoźnik nie podejmie się transportu żadnych towarów, których przewozu zabraniają przepisy krajowe, miejscowe lub lokalne w kraju pochodzenia lub przeznaczenia, lub które mogą naruszyć obowiązujące przepisy eksportowe, importowe lub inne, albo zagrozić bezpieczeństwu pracowników, przedstawicieli i podwykonanwców lub środkom transportu, lub które zdaniem przewoźnika zabrudzą, poplamią lub inaczej uszkodzą inne towary lub urządzenia, lub których transport jest niewykonalny ze względu na koszt lub trudności techniczne.
ADR to międzynarodowa konwencja dotycząca drogowego przewozu towarów i ładunków niebezpiecznych, sporządzona w Genewie dnia 30 września 1957 r. Została ratyfikowana przez Państwo Polskie w 1975 r. Materiały niebezpieczne według konwencji ADR to:
FCR, FCT to spedytorskie certyfikaty przekazania ładunku. Certyfikat wystawia firma spedycyjna. Potwierdza w nim, że przejęła opisany w dokumencie konkretny ładunek.
Dodatkowo ze względu na przepisy prawa kraju docelowego zabronione w wywozie są:
1. Bośnia i Hercegowina:
Urządzenia rentgenowskie;
Produkty farmaceutyczne.
2. Norwegia:
Spray’e;
3. Serbia:
Kosmetyki;
Środki chemiczne;
Pieczątki;
Urządzenia rentgenowskie.
4. Chorwacja:
Tekstylia i odzież, jeśli odbiorcą jest osoba prywatna.
Jeżeli przewoźnik wykryje, że nadana przesyłka zawiera towary wyłączone z transportu czyli takie, których nie należy wysyłać jak np. rośliny, wyroby tytoniowe czy chemikalia, paczka jest wstrzymywana w transporcie w danym oddziale przewoźnika.
Od tego momentu, przewoźnik oczekuje na odbiór przesyłki przez nadawcę w miejscu zatrzymania paczki w terminie ustalonym przez przewoźnika.
Po przekroczeniu tego terminu, przesyłka z zakazaną zawartością zostanie komisyjnie zniszczona.
Nadanie rzeczy wyłączonych z przewozu może również wiązać się z sankcjami wynikającymi z odpowiednich przepisów powszechnie obowiązujących.